Als tekenen zo leuk en gemakkelijk is, waarom tekenen er dan zo weinig mensen? De denkfout is blijkbaar hardnekkig. Tekenen wordt over het algemeen niet belangrijk gevonden. Veel mensen stoppen met tekenen na de verplichte tekenlessen op de middelbare school. Ze vinden zichzelf niet talentvol genoeg, vinden het niet leuk meer om te doen en laten het er bij zitten. Waarom zou je iets blijven doen als je er niet goed in bent en het niet iets moois of nuttigs oplevert? Erg jammer dat dit idee zo overheerst. Want zou het niet mooi zijn als de ervaring net zo belangrijk is als het resultaat? Dat je enige doel is om te groeien, zonder dat je daarbij in competitie gaat met anderen.
De workshop leert je vooral kijken en observeren naar voorwerpen, naar mensen, naar textuur,…
Tijdens de workshop delen we tekenen in verschillende delen of fases op.
De eerste fase is het kijken. Om juist te kunnen tekenen moeten we op een andere manier naar de dingen kijken. We moeten vooral tekenen wat we zien, niet wat we weten. Tijdens het tekenen schakelen we het denken uit. We onderzoeken en herontdekken de voorwerpen, de vormen.
Een tweede fase is om lijnen of vlakken met elkaar te vergelijken, zodat er een mooi geheel vormt tussen de lijnen of vlakken onderling.
Derde fase is het licht-donker. Waar valt de meeste schaduw en waar het minst. Wat is er belangrijk om een juiste sfeer te creëren.
Om een onderscheid te maken tussen wat we weten en wat we zien, zullen we vooral het negatieve tekenen; de vlakken die tussen het voorwerp liggen. We zullen alles tekenen, behalve het voorwerp zelf.
We leren om een bepaalde structuur te tekenen. Hoe voelt leer of hoe geven we wol weer.
Ook het meten, het perspectief en de compositie komen aan bod.
We gebruiken verschillende soorten materiaal zoals oa. potlood, houtskool, pigmenten,…
